Weekend!

Hee allemaal

Helaas heeft ons wifi kastje in onze appartement kuren. Dus we hebben niet altijd wifi om iedereen te bereiken en om een reisverhaal te schrijven. Excuses!

Vandaag heeft onze stagebegeleider Didit ons uitgenodigd bij haar huis. Ze heeft namelijk een prive zwembad waar wij gebruik van mogen magen vandaag. Tevens lig ik nu ook languit in de zon op een ligbed aan het zwembad. Jullie worden al jaloers eah? ^^ vanochtend om 1000u werden we door de prive taxichauffeur van Didit opgehaald. De autorit was heel indrukwekkend. Je ziet zoveel langs de weg. We zagen kinderen bedelen. Er lopen mensen midden op de weg om spullen te verkopen, met de hoop dat de auto's stoppen om wat te kopen.
Ook zagen we kinderen hard werken midden in de zon om metaal te hakken om vervolgens te verkopen.
Maar nog geen minuut daarvandaan rijden we de wijk in waar Didit woont. Hebben hier in Filipijnen nog niet zo rijke wijk gezien als deze. Zulke grote huizen, met gemiddeld 2 dure auto's bij de deur. Vooraan de wijk staat ook security. Je komt er dus niet zomaar in. Gelukkig kwamen we zonder moeite binnen, omdat ze onze taxichauffeur goed kennen.

Het is ook wel leuk om te vertellen wat voor grote verschillen er zijn tussen Manila en Nederland

Ten eerste we merken wel echt dat de Filipijnse mensen echt lui zijn. Wanneer je naar de kassa komt om af te rekenen kan je zo je karretje geven of je mandje. Er worden stoelen voor je klaargezet en als alles ingepakt is kan je het meenemen. Ze brengen het nog net naar ons huisje toe.
Filipijnse mensen kijken ons ook raar aan als we stukjes gaan lopen. Zelfs voor 2 min lopen naar ACAP vragen ze of we een taxi nodig moeten hebben.

Verder is het verkeer echt grote chaos. Als je hier je rijbewijs moet halen, dan ben je wel echt een pro. Alles voegt bij elkaar in. Zelfs fietsers fietsen midden op de weg en voegen net zoals auto's in. Wanneer we bij een zebrapad staan om over te steken. Dan moeten we onze verstand op 0 zetten en de filipijnse mensen volgen. Hier betekent een zebrapad blijkbaar niet dat je moet stoppen voor de voetgangers.

Ook is veiligheid heel belangrijk hier in Manila. Overal waar we binnenkomen worden onze tassen gecontroleerd. Voor de grote winkelcentra staan mannen met geweren te waken. We voelen hier dus heel veilig!
Bij ons appartement moeten we wel 10 sloten openmaken voordat we binnen zijn. Dat gaat de inbrekers niet lukken dus! Zelfs de ramen hebben tralies met sloten.

Verder valt het op dat de lokalr bevolking de straten goed schoon houden. Zelfs onze oprit wordt bijgehouden met schoonmaken. Wel zien we heel veel straathonden en katten, ze zijn heel mager en hebben verwoningen. Heel zielig om te zien! En wanneer de inwoners een huisdier hebben, liggen ze vast aan een korte lijn en krijgen ze niet genoeg eten/drinken. Waarom?
Onze ovenburen hebben een hele lieve kleine pup. Hij hoort wit te zijn maar is zwart door de viezigheid. Hele dagen zit de pup vast aan een korte lijn. We horen hem de hele dag piepen.. we gaan dan kijken wat is er aan de hand? Meestal zit hij dan helemaal ingewikkeld in zijn riempje, de bewoners doen er nauwelijks iets aan. Zo zielig om te zien.

Hoe is het nu eigenlijk met mij?
Met mij gaat het goed! Blijf me verbazen over het cultuur hier. Af en toe mis ik het luxe in nederland. We hebben bijvoorbeeld geen bank en geen tv. Onze douche heeft een mini straal en kent geen warm water. Dus heerlijk elke dag een koude douche brrr..
Mis ook mijn hondjes om mijn heen. Hier zie je zoveel honden die je niet mag aaien. Zo mis ik mijn hondjes in zo erg!

Maar voor nu gaan wij heerlijk een duik nemen in het zwembad en alles even vergeten. We hopen ook eindelijk een bruin kleurtje te krijgen! Morgen gaan we lekker de tourist uithangen in Manila. We gaan bijvoorbeeld naar sealife en gaan bekende plekken bezoeken!

Doeidoei!