Een reis om nooit meer te vergeten!
16 april 2017 - Dubai, Verenigde Arabische Emiraten
Daar zit ik dan op dubai.. zo begon mijn avontuur en zo eindigt mijn avontuur helaas.
Ik had nooit gedacht dat ik hier in Filipijnen op mijn plek zou gaan voelen, dat het een thuis voor me zou voelen. Ander land, ander cultuur, het weer en het eten. Maar het is zeker gelukt! En dat is mede dankzij al de lieve mensen die we om ons heen hadden. Wat waren wij hier openlijk ontvangen zeg! Iedereen zorgde voor ons en zorgde ervoor dat we altijd veilig waren. Wauw wat ga ik deze mensen missen. Een grote familie, ja dat zijn wij geworden!
En dan niet te vergeten de kinderen. Wat deden wij dankbaar werk voor ze. Ze konden dat ons niet vertellen maar al die glimlachjes spraken duizende woorden. 10 weken lang knuffels gekregen, kusjes gekregen, als klimrek gebruikt te worden en grote zus genoemd te worden, eindig hier toch echt het avontuur.
En wat hadden de kinderen samen met de begeleiders een mooi afscheid geregeld! We werden 2 uur in het kantoor opgesloten, om vervolgens als princessen verkleed te gaan. De kinderen hadden allerlei dansjes, liedjes en lekkere eten voorbereid! Wauw kippenvelhad ik de hele dag door en de tranen mochten ook zeker niet ontbreken! Tijdens de afscheid voelde je pas echt hoe je hier als grote zus werd beschouwd, wauw! We braken gewoon de hartjes van de kinderen, hartverscheurend
Wat ben ik blij dat ik 10 weken geleden deze stap genomen heb. We hebben leuke gezellige momenten gehad en we hebben ook droevige heftige momenten op stage gehad. Het ergste vond ik wel om te zien hoe de kinderen nou echt leven. In een "huisje" van afval, karton en golfplaten. Onbegrijpelijk! En dan komen de kinderen naar je toe om trots hun eigen "huisje" en slaapplek te laten zien. Mij hoor je hier al klagen als ik 1 dag niet kan douchen omdat het water het even niet doet.. daar kunnen kinderen weken tot maanden niet douchen.
Zo zie je maar hoe dankbaar je moet zijn voor wat je hebt! Hier in Filipijnen hadden we zeker geen luxe huisje: geen bank, een slechte koude douche, geen wifi en ook geen televisie. Maar we habben wel een thuis waar we ons veilig kunnen voelen, waar we elke dag terug naar kunnen gaan. Voor de kinderen is dit al luxe, die hebben geen veilige plek waar ze zich kunnen terug trekken. Dus wees dankbaar voor wat je hebt!
Deze avontuur heb ik niet alleen gedaan maar samen met Juul. Juul leerde ik pas kennen met de voorbereidingen voor Filipijnen. Het was meer van oh jij gaat ook naar Filipijnen?! Ja dan gaan we samen! Maar wat heb ik deze 10 weken onwijs leuk gehad met je Juul. Ik had het met niemand anders willen doen! We hadden veel gemeen maar met sommige dingen waren we heel verschillend. Dat maakte totaal niet uit, want ieder deed zijn ding en we konden ons zelf zijn! Je kan een boek vol schrijven met onze grappige en hilarische blunders! We zijn niet alleen een hele ervaring rijker maar ook een hele goede vriendin rijker! Juul zit nu in Thailand voor haar volgende avontuur met haar zussen! Geniet er van!
En dan nu op naar huis in de afgelopen 10 weken heb ik nauwelijks heimwee gehad naar huis. Ik voelde me zo op de plek hier in Filipijnen dat ik eerder heimwee krijg aan de Filipijnen. Aan de mensen die we hier ontmoet hebben.
We will never say goodbye! Dat was de uitspraak hier! Geen afscheid nemen want we zien elkaar nog, beloofd!
Ik had nooit gedacht dat ik hier in Filipijnen op mijn plek zou gaan voelen, dat het een thuis voor me zou voelen. Ander land, ander cultuur, het weer en het eten. Maar het is zeker gelukt! En dat is mede dankzij al de lieve mensen die we om ons heen hadden. Wat waren wij hier openlijk ontvangen zeg! Iedereen zorgde voor ons en zorgde ervoor dat we altijd veilig waren. Wauw wat ga ik deze mensen missen. Een grote familie, ja dat zijn wij geworden!
En dan niet te vergeten de kinderen. Wat deden wij dankbaar werk voor ze. Ze konden dat ons niet vertellen maar al die glimlachjes spraken duizende woorden. 10 weken lang knuffels gekregen, kusjes gekregen, als klimrek gebruikt te worden en grote zus genoemd te worden, eindig hier toch echt het avontuur.
En wat hadden de kinderen samen met de begeleiders een mooi afscheid geregeld! We werden 2 uur in het kantoor opgesloten, om vervolgens als princessen verkleed te gaan. De kinderen hadden allerlei dansjes, liedjes en lekkere eten voorbereid! Wauw kippenvelhad ik de hele dag door en de tranen mochten ook zeker niet ontbreken! Tijdens de afscheid voelde je pas echt hoe je hier als grote zus werd beschouwd, wauw! We braken gewoon de hartjes van de kinderen, hartverscheurend
Wat ben ik blij dat ik 10 weken geleden deze stap genomen heb. We hebben leuke gezellige momenten gehad en we hebben ook droevige heftige momenten op stage gehad. Het ergste vond ik wel om te zien hoe de kinderen nou echt leven. In een "huisje" van afval, karton en golfplaten. Onbegrijpelijk! En dan komen de kinderen naar je toe om trots hun eigen "huisje" en slaapplek te laten zien. Mij hoor je hier al klagen als ik 1 dag niet kan douchen omdat het water het even niet doet.. daar kunnen kinderen weken tot maanden niet douchen.
Zo zie je maar hoe dankbaar je moet zijn voor wat je hebt! Hier in Filipijnen hadden we zeker geen luxe huisje: geen bank, een slechte koude douche, geen wifi en ook geen televisie. Maar we habben wel een thuis waar we ons veilig kunnen voelen, waar we elke dag terug naar kunnen gaan. Voor de kinderen is dit al luxe, die hebben geen veilige plek waar ze zich kunnen terug trekken. Dus wees dankbaar voor wat je hebt!
Deze avontuur heb ik niet alleen gedaan maar samen met Juul. Juul leerde ik pas kennen met de voorbereidingen voor Filipijnen. Het was meer van oh jij gaat ook naar Filipijnen?! Ja dan gaan we samen! Maar wat heb ik deze 10 weken onwijs leuk gehad met je Juul. Ik had het met niemand anders willen doen! We hadden veel gemeen maar met sommige dingen waren we heel verschillend. Dat maakte totaal niet uit, want ieder deed zijn ding en we konden ons zelf zijn! Je kan een boek vol schrijven met onze grappige en hilarische blunders! We zijn niet alleen een hele ervaring rijker maar ook een hele goede vriendin rijker! Juul zit nu in Thailand voor haar volgende avontuur met haar zussen! Geniet er van!
En dan nu op naar huis in de afgelopen 10 weken heb ik nauwelijks heimwee gehad naar huis. Ik voelde me zo op de plek hier in Filipijnen dat ik eerder heimwee krijg aan de Filipijnen. Aan de mensen die we hier ontmoet hebben.
We will never say goodbye! Dat was de uitspraak hier! Geen afscheid nemen want we zien elkaar nog, beloofd!
Ik ben de oma van Juul
Lieve groetjes