Woensdag is ART day!!

8 februari 2017 - Parañaque, Filipijnen

Het is woensdag dat betekent art day!
De kindjes gaan eerst in de ochtend naar school en in de middag komen ze naar ACAP voor een volgeplande middag!
Rond 12u waren de eerste kindjes gearriveerd.. dat waren voornamelijk de kindjes die op ACAP wonen. We hebben vanuit Nederland allerlei speelgoed en spelletjes meegenomen en die gingen we testen. De kinderen hadden heel veel lol met grote punch ballonnen! Niet alleen de kleintjes vonden het leuk, maar ook de huisvrouw! Op een gegeven moment werd er zelfs een fietspomp erbij gehaald om te blazen. De kinderen renden door het hele huis met de ballonnen, ze hadden zoveel lol!
Nadat de rest van de kinderen binnen kwamen werden de ballonnen opgeruimd. Dat ging niet zoals in Nederland.. ze haalden de knopen eruit, zodat ze herbruikt konden worden. Juul en Ik keken echt elkaar aan.. hoe krijgen ze in godsnaam de knopen eruit? Geenidee.. dat blijft een vraag voor ons.
We werden hartelijk ontvangen door de andere kinderen. Ze deden allemaal hun rituele begroeting.
Wanneer kinderen bij ACAP arriveren krijgen ze eerst eten en is er mogelijkheid om te douchen. Om 1300u startte de lessen over normen en waarden. Kinderen krijgen te horen wat goed is en wat slecht is. Tijdens de lessen wordt er veel gedanst en gezongen, erg leuk om te zien! Tijdens de lessen kan je ook heel goed merken dat god en jezus alles is! Ze lieten zelfs verfilmde stukken uit de bijbel zien.
Om 1500u was het tijd voor creativiteit. Eerst liet Didit 2 filmpjes zien over klimaatverandering en over het weer. Daarna mochten de kinderen daarover gaan tekenen.
Het viel Juul en mij heel erg op hoe goed ze kunnen tekeken!
Een 4 jarige kan hier beter tekenen dan ik, echt bizar. De vrijwilligers zeggen dat het komt omdat ze 2 keer in de week gericht gaan tekenen. Hoe meer je tekent, hoe beter je het kan. Nou dan moet ik ook maar meer gaan tekenen dan!
Tijdens het tekenen konden we ook contact maken met de kinderen. Het is heel lastig om hun namen te leren, vanwege de moeilijke namen die ze hebben. We gaan ons best doen!
De kinderen kunnen een klein beetje engels, omdat ze op school engels krijgen. Dus met gebrekkig engels en handen/voeten werk komen we een heel eind.

Je kan heel erg merken dat de kinderen hechtingsproblemen hebben. Ze willen hele dagen met je knuffelen. Hele dagen je hand vast houden, of in ieder geval aanraken. Ze vragen veel aandacht van je. Helaas heb je maar 2 handen en dat is niet genoeg voor 80 kinderen.

Nadat de dag voorbij is gaan de kinderen in rijen staan. Ze krijgen geld mee om de taxi te betalen naar hun woonplaats. Ook krijgen de kinderen een pakketje eten mee. Het pakketje bestaat uit rijst, groente en wat lekkers.

Het is heftig om te zien hoeveel kinderen er grote littekens hebben op hun lichaam. Sommige kinderen hebben namen met een mes in zijn/haar lijf geschreven. Zo bizar! De wonden zijn ook vaak ontstoken.. bah

Ook is het heftig om te zien hoe vies de kleren zijn. Er was zelfs een kindje die snoot haar neus in haar shirt. Moest toen echt even slikken. De kinderen kennen weinig hygiene. Gelukkig leren ze heel wat bij op ACAP en krijgen ze nieuwe kleren!

Foto’s

1 Reactie

  1. Diana barten:
    8 februari 2017
    ooo das wel heftig mar je leert zo wel een hele hoop echt bizar hoe ze daar leven en we hier leven