De eerste indruk...

Hee allemaal!

De eerste dag zit er bijna op hier.. wauw wat is het anders hier aan de andere kant van de wereld. Ten eerste de mensen zijn zo lief voor je! Ze willen alles voor ons doen. Toen ik aankwam op het vliegveld in Manila mocht ik niks meer dragen. Mijn koffer en handbagage werden voor mij gedragen. De auto werd voorgereden en de deur werd zelfs voor me open gedaan. Stichting ACAP heeft namelijk een eigen prive taxi met een hele lieve chauffeur! Toen we aankwamen bij het appartement zat onze koelkast helemaal vol met vers fruit, water en allerlei nodige dingen. Ze hadden zelfs verse kip voor ons gebakken. Na het vele vragen of we nog iets nodig moeten hebben zijn ze gegaan en konden wij rustig onze koffers uitpakken. De nacht gaat beginnen. Hier hoor je zoveel de hele nacht door. Overal blaffen er straathonden en blijkbaar is er op vrijdagavond disco tot in de latere uurtjes. Dus van veel slapen is er niet gekomen. Vandaag hebben we vooral met iedereen kennis gemaakt. In de straat maar ook vooral met de kinderen en de vrijwilligers van ACAP. We kwamen precies optijd binnen bij ACAP, want de lessen begonnen voor ouders. Tijdens de lessen wordt vooral gesproken over de normen en waarden. Wat is goed? En wat is slecht? Het was indrukwekkend om dat mee te maken. Ook zijn we tijdens de les achtergekomen dat ze heel gelovig zijn. God is alles. Na de lessen hebben we kennisgemaakt met onze stagebegeleider Didit. Ze ging samen met ons naar de supermarkt. Het is 5min lopen voor ons. Maar nee hoor Didit wilde met haar prive traxi erheen. Alle nodigen spullen hebben we ingeslagen. Bij het afrekenen werd alles voor ons ingepakt. We liepen richting de auto en de chauffeur pakte ons karretje en mochten nauwelijks helpen met inladen. Best frustrerend als je niet mag helpen grr.. morgen nemen wat studenten van ACAP ons mee naar een verrassingsplek. Ik ben benieuwd! Verder is het heerlijk 30 graden hier overdag. Dus heerlijk korte broek aan, hempje aan en lekker op mijn slippers.!